ANTIFA ΑΡΑΓΜΑ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ OPEN MIC’S (Antifa Askeri & kuluvahata) – 14/03 Πλ. Μικρασιατών βίντεο
Posted in Uncategorized
Leave a comment
ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΤΟ ΤΥΜΠΑΚΙ; ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΗ ΚΟΣΚΙΝΟ… – Νοέμβριος 2020
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που εμφανίστηκε στην σφαίρα του δημοσίου λόγου η υπόθεση των “Πακιστανών στο Τυμπάκι Μεσαράς”. Για άλλη μια φορά μας είπαν ότι οι μετανάστες είναι παραβατικοί, επικίνδυνοι και βίαιοι. Ντόπιοι λεβέντες επιχείρησαν να στήσουν ένα μίνι πογκρόμ ενάντια στην κοινότητα των Πακιστανών εργατών, ενώ παράλληλα τοπικά μήντια τους λοιδορούσαν με την πάντα βολική και χρήσιμη ρητορική του “μουσουλμάνου βιαστή”. Όταν οι θιασώτες του αρχικού πογκρόμ εισέπραξαν κλωτσομπούνια από τους μετανάστες εργάτες, οι μπάτσοι παρενέβησαν στήνοντας μια επιχείρηση σκούπα, με τραμπουκισμούς, ξύλο, συλλήψεις και απελάσεις. Στην συνέχεια οι φασίστες καλύτερα οργανωμένοι και με τις πλάτες της αστυνομίας οργάνωσαν ένα “παγκρήτιο” πογκρόμ, καταφέρνοντας να καταστρέψουν ένα αυτοσχέδιο τζαμί – έναν χώρο συνεύρεσης των μεταναστών, όπου βρίσκονται και επικοινωνούν καθημερινά.
Αυτή η «υψηλού προφίλ» βία που γίνεται είδηση δεν είναι παρά “η κορυφή του παγόβουνου” της καθημερινής υποτίμησης της εργασίας και της ζωής των μεταναστών, οι οποίοι με την μαύρη εργασία τους κινούν την οικονομία της μεγαλύτερης ελαιοπαραγωγικής περιοχής της Κρήτης. Όταν οι μετανάστες εργάτες αναπτύσσουν κοινότητες, μιλάνε τις γλώσσες τους, βρίσκουν δικούς τους τρόπους να οργανωθούν ενάντια στον ζόφο που τους επιβάλλεται τα ντόπια μικρά και μεγάλα αφεντικά τρέχουν να πατήσουν πάνω στον σβέρκο τους για να επαναφέρουν την κανονικότητα: Αυτή που θέλει τους μετανάστες να δουλεύουν όλη μέρα μες τον ήλιο για ψίχουλα, να ζουν σε τρώγλες με πανάκριβα ενοίκια και να μην λένε κουβέντα.
Σε περίπτωση που οι κοινότητες των μεταναστών εργατών είναι αρκετά δυνατές ώστε να αντισταθούν στην βία (και τα αφεντικά-επίδοξοι ξυλοδάρτες αρπάξουν καμιά μπούφλα) τότε το κράτος αναλαμβάνει να τους πειθαρχήσει με τους μπάτσους του και με την συνδρομή των ντόπιων σκατόψυχων ρατσιστών. Να ανακυκλώσει με απελάσεις και συλλήψεις το πολυεθνικό εργατικό δυναμικό, για να διαλύσει τις κοινότητές τους, να επιβάλλει την σιωπή και τον τρόμο, με τραμπουκισμούς κι οργανωμένα πογκρόμ.
Εμείς από τη μεριά μας βλέπουμε τη βία προς τις μετανάστριες (είτε τα οργανωμένα πογκρόμ που γίνονται θέμα σε εφημερίδες, είτε τον καθημερινό εξευτελισμό από μπάτσους και αφεντικά στο Ρέθυμνο που δεν θα γραφτεί ποτέ πουθενά) σαν αυτό που πραγματικά είναι: μια ευθεία επίθεση στο πιο σημαντικό και προσοδοφόρο για τα αφεντικά κομμάτι της εργατικής τάξης. Με τους μετανάστες μας ενώνουν κοινά ταξικά μίση. Γι’ αυτό βλέπουμε τους εαυτούς μας δίπλα τους, δίπλα στα ταξικά μας αδέρφια. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρεθούμε μαζί τους σε δρόμους και πλατείες και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στον βούρκο.
بھائیو ، ہم آپ کے ساتھ
Antifa askeri
Posted in Αφίσες, Uncategorized
Tagged antifa, Ρέθυμνο, Τυμπακι, μετανάστες, πογκρόμ
Leave a comment
ANTIFA ΑΡΑΓΜΑ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ OPEN MIC’S – 14/03 Πλ. Μικρασιατών
YOU WILL NEVER WALK ALONE…
Μας είπαν ότι οι μετανάστες είναι ένα “τεράστιο πρόβλημα που πρέπει να διαχειριστούμε”. Ότι απειλούν την εθνική μας συνοχή. Ότι είναι οπισθοδρομικοί και ανορθολογικοί και χρήζουν επιτήρησης. Ότι είναι επικίνδυνοι, παραβατικοί και χαλάνε την εικόνα της μικρής τουριστικής μας όασης. Μας είπαν ότι θα πάρουν τα όπλα, θα φτιάξουν σώματα εθελοντών και ότι θα βγουν στους δρόμους να υπερασπιστούν την “Ελλαδίτσα που βάλλεται”. Κάποιοι άλλοι μας είπαν ότι είναι φιλόξενοι και ότι παλεύουν να βρουν μια “ανθρώπινη λύση” στο “ζήτημα”.
Εμείς που δεν μασήσαμε απ’ τις μαλακίες τους όμως ξέρουμε: Ότι οι μετανάστες είναι το πιο υποτιμημένο κομμάτι της τάξης μας. Ότι πάνω στις πλάτες τους στήνεται μια χρυσή μπίζνα με πρόσχημα την “ανάγκη διαχείρισης” τους. Ότι όλοι αυτοί που θέλουν να έχουν το πόδι τους στον σβέρκο των μεταναστριών, στην πραγματικότητα εκφράζουν τα υλικά συμφέροντά τους.
Επίσης ξέρουμε ότι υπάρχουμε και εμείς εδώ σε αυτή την πόλη. Εμείς που δεν γουστάρουμε να ακούμε ρατσιστικές μαλακίες με τις αράδες. Εμείς που δεν ψηνόμαστε να γίνουμε φιλήσυχοι ρουφιάνοι των μπάτσων. Εμείς που δεν είμαστε καθόλου εθνικά υπερήφανοι για την Ελλάδα που πνίγει μετανάστες στο Αιγαίο. Εμείς που δεν ψηνόμαστε να αφήσουμε τον δημόσιο χώρο στους φασίστες και τα αφεντικά. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε την παρουσία μας αισθητή.
ΧΑΡΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ
ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Antifa Askeri – Αντιφασιστική συνέλευση Kuluvahata – Αυτοοργανωμένη μουσική ομάδα
Μπροσουράκι για το τι παίζει με το μεταναστευτικό στο Ρέθυμνο – Μάρτιος 2020
Στα συμφέροντα των αστών που πατάνε στις πλάτες των μεταναστών θα απαντήσουμε με τον μόνο τρόπο που ξέρουμε. Θα γεμίσουμε τους τοίχους με τα συνθήματά μας, τις πλατείες με τις μουσικές και τον κόσμο μας. Έτσι για κάθε μαλάκα ελληναρά που ξερνάει ρατσιστικό οχετό, θα βρισκόμαστε απέναντί του, να του θυμίζουμε ποιοι/ες είμαστε και πως δεν θα κάτσουμε στα αυγά μας να τον τρώμε στη μάπα. Όσο για τους από πάνω, ξέρουμε ότι ο ανθρωπισμός τους γεννιέται μόνο όταν πέφτουν τα φράγκα. Τον δήθεν ανθρωπισμό τους όμως δεν θα τον μασήσει κανείς. Δεν θα τους αφήσουμε να κοστολογούν και να μιλάνε με ποσοστά για τα ταξικά μας αδέρφια. Πλάι πλάι λοιπόν με αυτούς και αυτές θα σταθούμε απέναντι στους σκατόψυχους αυτού του κόσμου…
Μπροσούρα – Welcome to Cretan hospitality
ANTIFA ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Τη Πέμπτη 5/12 έχουμε το πρώτο αντίφα καφενείο μας.Γιατί αντίφα σημαίνει και να βρεθούμε. Να βρεθούμε και να γνωριστούμε με το κόσμο της πόλης. Με αυτούς και αυτές που δεν γουστάρουν τα φασιστοπαρεάκια να κοβουν βόλτες στη πόλη, που δεν ψήνονται να έχουν δίπλα τους ρουφιάνους και μπάτσους και που τσιτώνουν όταν ακούνε σεξιστικές μαλακίες. Με λίγα λόγια με αυτούς και αυτές που θέλουμε να είμαστε δίπλα δίπλα.
ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ – Νοέμβριος 2019
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ή δει περιστατικά ξυλοδαρμών μεταναστ(ρι)ών εργατ(ρι)ών από φασίστες ή μπάτσους στο Ρέθυμνο.
Πέφτει κανείς από τα σύννεφα; Μάλλον όχι.
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο για εμάς είναι ο τρόπος που καταγράφονται επίσημα αυτές οι ρατσιστικές επιθέσεις: Το ΑΤ Ρεθύμνου επιμένει πως δεν υπάρχουν παρεάκια φασιστών που την πέφτουν σε μετανάστ(ρι)ες αλλά ότι “λογομαχούν” και “διαπληκτίζονται” μεταξύ τους. Μην τύχει και βγει παραέξω ότι υπάρχουν πυρήνες παλικαράδων που δέρνουν, θα σταμπαριστεί το όνομα της πόλης και θα πληγεί ο τουρισμός… Αυτά τα περιστατικά δεν είναι καθόλου αφύσικα για εμάς και ούτε μεμονωμένα όπως θέλουν να τα παρουσιάσουν.
Σε μια πόλη στην οποία οι μετανάστ(ρι)ες εργάτ(ρι)ες χτίζουν καθημερινά το οικονομικό της θαύμα με το να ανοίγουν δρόμους, να διανέμουν σουβλάκια και καφέδες, να δουλεύουν στα χωράφια των ντόπιων αφεντικών και να φέρνουν εις πέρας οποιαδήποτε σκατοδουλειά τους ανατεθεί, η βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης διαδικασίας υποτίμησης της εργασίας και της ίδιας της ζωής τους. Οι φασίστες δεν δέρνουν μόνο χάριν της “ιδεοληψίας” τους: το ξύλο προς τους μετανάστες εργάτες είναι έκφραση των ταξικών τους συμφερόντων. Τα αφεντικά χρειάζονται να πέφτει που και που καμιά ψιλή έτσι ώστε οι μετανάστ(ρι)ες να μην σηκώσουν ποτέ κεφάλι. Οι μπάτσοι τους κλείνουν το μάτι και συνεισφέρουν και αυτοί με το μεγάλο ποσοστό βίας που τους αναλογεί.
Εμείς πάλι δεν είμαστε καμιά αριστερή οργάνωση ή καμία μκο που ζητάει να αναγνωριστούν τα “μικροπεριστατικά” ως ρατσιστική βία, ούτε γράφουμε ένα δακρύβρεχτο κείμενο “καταγγελία”. Ξέρουμε ότι τα χτυπήματα προς τους μετανάστες εργάτες είναι χτυπήματα προς την τάξη μας συνολικά. Ξέρουμε ότι αυτοί που θέλουν οι μετανάστριες να σκάσουν, να υπομείνουν την καταπίεση και την βία που τους πετάνε στη μάπα και στο τέλος της ημέρας να πάνε σιωπηλά στα σπίτια τους, είναι οι ίδιοι με τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά και μας μαυρίζουν την ζωή. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επιστρέψουμε την βία που μας αναλογεί πίσω σε αυτούς.
ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ
Antifa Askeri
Αραγματική/Βαψιματική στη πλατεία Μικρασιατών 26/5/19
Ζούμε σε μια πόλη που γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο αφόρητη. Οι ιδιοκτήτες μας διώχνουν κλωτσηδόν από τα σπίτια , τα αφεντικά ρίχνουν τους μισθούς στα τάρταρα και σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά οι κάθε λογής πατριώτες έχουν ξεκινήσει και ξεμυτάνε πάλι από τις τρύπες τους.
Για να μπορέσουμε να την παλέψουμε επιλέξαμε να διεκδικήσουμε ένα κομμάτι της πόλης που τα αφεντικά και ο δήμος προσπαθούν με κάθε μέσο να το “καθαρίσουν” από όλους αυτούς που περισσεύουν από την τουριστική τους όαση. Για αυτό λοιπόν την Κυριακή 26/5 στήσαμε τα ηχεία και τα πανό μας και γεμίσαμε την πλατεία Μικρασιατών με μουσικές και τους τοίχους με συνθήματα.
Μαζί με όλους αυτούς και αυτές που δεν κάθονται να φάνε τα σκατά που μας ταΐζουν και δεν ψήνονται να ξημεροβραδιαζόνται σε μαγαζιά και κλαμπάκια, κρατάμε τις πλατείες ζωντανές και τους τοίχους λερωμένους.
Γιατί κάθε άραγμα, κάθε κομμάτι, κάθε σύνθημα και κάθε αφίσα στις πλατείες και στις γειτονίες είναι η ζωή μας , είναι οι αγκωνιές που παίζουμε με τους καθαρούς τοίχους και τις κάμερες σε κάθε στενό της πόλης .
Είμαστε εδώ και έχουμε ο ένας την άλλη.
Still not loving Police – Μάιος 2019
Tον τελευταίο καιρό ακούμε διάφορες φωνές που γκρινιάζουν για την εικόνα των πλατειών,των δρόμων και για τους “λερωμένους” τοίχους του Ρεθύμνου. Αυτές οι φωνές προέρχονται είτε από ντόπια αφεντικά που κόπτονται για την εικόνα της πόλης – τώρα που θα σκάσουν και οι τουρίστες – είτε από μικροαστούς που απλά τους χαλάει την αισθητική ένα σύνθημα στον τοίχο (by the way δεν είδαμε κανέναν να γκρινιάζει σε εφημερίδες και μήντια για τις πατριωτικές μαλακίες περί Κατσίφα και Μακεδονίας που παίξανε πριν κανένα δίμηνο).
Η κλάψα για τους ‘’λερωμένους’’ τοίχους όμως δεν έχει να κάνει με αυτούς καθαυτούς. Είναι κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου ανάπλασης της πόλης που δεν μπορεί να πετύχει χωρίς τον έλεγχο και την πειθάρχηση όλων όσων περισσεύουν από αυτήν. Γιατί αυτοί που ονειρεύονται πλατείες με άσπρους τοίχους, ξενοδοχεία, μαγαζιά και κάμερες είναι οι ίδιοι που ονειρεύονται δρόμους που γεμίζουν με μπάτσους και πλατείες άδειες από μετανάστες/τριες και όποιον άλλο δεν τους γεμίζει το μάτι. Η γκρίνια για τους τοίχους είναι ο τρόπος τους να μας πουν ότι δεν γουστάρουν όσους και όσες τους χαλάνε την εικόνα της αποστειρωμένης τουριστούπολης. Αυτών που επιμένουν να λερώνουν τους τοίχους με graffiti και να αράζουν στις πλατείες.
Εμείς που υπογράφουμε αυτή την αφίσα, ανήκουμε στα κομμάτια της πόλης που δεν μασάμε τις μαλακίες περί ‘’όμορφης αισθητικά πόλης’’ γιατί ξέρουμε ότι κάτι τέτοιοι καλοθελητές είναι τα αφεντικά μας που πλουτίζουν στις πλάτες μας όταν δουλεύουμε 10ωρα τα καλοκαίρια.
Είμαστε εμείς που τρώμε αυτή την πόλη στη μάπα, χειμώνα-καλοκαίρι, που γουστάρουμε να αράζουμε σε πλατείες, να ακούμε χιπ χοπ και πανκ και που μπριζώνουμε όταν ακούμε ρατσιστικές μαλακίες. Γουστάρουμε το graffiti γιατί είναι ένας από τους τρόπους μας να αποκτήσουμε φωνή και να την παλέψουμε μέσα σε όλα αυτά τα σκατά που μας πλασάρουν κάθε μέρα στη δουλεία, στη σχολή και σε κάθε φάση της ζωής μας. Δεν θα αφήσουμε αυτή την πόλη να ‘’καθαρίσει’’. Οι τοίχοι και οι πλατείες μας ανήκουν. Και γι’ αυτό θα τους λερώνουμε.
Είναι ο τρόπος μας να τους πούμε ότι δεν θα κάτσουμε στα αυγά μας…
Antifa Askeri
